-->: BİR DEMET ŞİİR
 

[FONT="Arial Black"][COLOR="Black"]YAŞAMA HEVESİ KALMAMIŞ
BİR GEZGİN MİSALİ
YÜRÜYORUM SOKAKLARDA
TEK BAŞIMA

HER GECE İÇİYORUM
SENİ UNUTMAK İÇİN
HER GECE AGLIYORUM
SENDEN NEFRET EDİYORUM DİYE
HAYKIRIYORUM SOKAKLARDA

HER SABAH YİNE SENLE UYANIYORUM
BİR GÜNEŞ GİBİ DOGUYOSUN
ODAMIN PENCERESİNE
HEP SEN OLUYOSUN
RÜYALARIMIN EN TATLI ANLARINDA

BUNUN ADINA AŞK MI DERLER
YOKSA SEVDAMI
AHMAKLIKMI DERLER
DELİLİK Mİ

BEN ANLAYAMADIM
TEK ANLADIGIM ŞEY
SEN BENİ NE KADAR ALDATSANDA
NE KADAR KENDİNDEN NEFRET ETTİRSENDE
BEN SENİ O KADAR SEVECEGİM [/COLOR][/FONT]


[FONT="Arial Black"][COLOR="DarkOrchid"]MADE İN RAP_BOY[/COLOR][/FONT]

-->: BİR DEMET ŞİİR
 

[FONT="Arial Black"][COLOR="darkorchid"][COLOR="Black"]UNUTULMAYA YÜZ TUTMUŞ BİR
YAZARININ ANIMSANMADIGI
ANLAMSIZ SARSAK
BİR ROMAN KAHRAMANIYIM SANKİ

MACERADAN MACERAYA KOŞAN
HAYATTAN HAYATA GİREN
DOSTLARINA YARDIM EDEN
İSYANKAR SOKAKLARIN ASİ COCUGUYUM

SEN İSE :
BAŞ KAREKTER OLAN KIZSIN
KAHRAMANINI HİÇ ANLAMAYAN
ANLASADA
ÖNEMSEMİYEN
SEVİLDİGİNİ BİLMEYEN
BURNU HAVADA Bİ KIZSIN

ROMANIN SONUNDA :
HER ZAMAN Kİ GİBİ
MUTLU SONLA BİTMEZ
AKSİNE ACI VERİCİ
HÜSRANLA DOLU
ÖLÜM KOKAN BİR SON VAR[/COLOR][/COLOR][/FONT]

[FONT="Arial Black"][COLOR="DarkOrchid"]MADE İN RAP_BOY [/COLOR][/FONT]

-->: BİR DEMET ŞİİR
 

[FONT="Arial Black"][COLOR="Black"]HAYATTAN ZEVK ALMAYAN
SADECE BENMİYİM
HER DAİM İSYANLARDA OLAN
SADECE BENMİYİM
SEVİP KARŞILIK BULAMAYAN
HEP BENMİYİM
HİÇ KİMSEYE LAİK OLAMAYAN
BENMİYİM [/COLOR][/FONT]
[FONT="Arial Black"][COLOR="DarkOrchid"]
MADE İN RAP_BOY[/COLOR][/FONT]

-->: BİR DEMET ŞİİR
 

[FONT="Arial Black"][COLOR="Black"]SENDİN BENİM GÖNLÜMÜN
TEK HAKİMİ
SENDİN BENİM HAYATIMIN
TEK GERÇEGİ
SENDİN HEP BENİM
TEK SEVDAM
TEK KİŞİLİK SEVDAM [/COLOR][/FONT]

[FONT="Arial Black"][COLOR="DarkOrchid"]
MADE İN RAP_BOY [/COLOR][/FONT]

-->: BİR DEMET ŞİİR
 

[FONT="Arial Black"][COLOR="Black"]DAYAN
SABIR GEREK
YOLUM UZUN
VAKİT KISA [/COLOR][/FONT]



[FONT="Arial Black"][COLOR="DarkOrchid"]MADE İN RAP_BOY[/COLOR][/FONT]



[FONT="Arial Black"][COLOR="black"][COLOR="DarkOrchid"]
RAP YAPARKEN GÜNAHAMI GİRDİK [/COLOR][/COLOR][/FONT]

-->: BİR DEMET ŞİİR
 

[FONT="Arial Black"][COLOR="Black"]DAYANILMAZ ACILARA KATLANDIM
BEN SENİN İÇİN
YAŞANILMAZ ANLARI YAŞADIM
SENİN İÇİN
SABRIN SONU SELAMET DEDİM
BEN SENİN İÇİN
SELAMETİN SONUNUN
HÜSRAN OLDUGUNU BİLMEDEN [/COLOR][/FONT]


[FONT="Arial Black"][COLOR="DarkOrchid"]MADE İN RAP_BOY [/COLOR][/FONT]

-->: BİR DEMET ŞİİR
 

[QUOTE=Etem-Murat]Benim Babam
Bu adam benim babam
Sekiz köse kasketiyle
Omuzunda sekosuyla hey!
Cebinde yok parasi Bafra'dir cigarasi
Yüregindedir yarasi
Alti çocuk büyütmüs
Bir isçi maasiyla
Bu adam benim babam hey!
Aglama benim babam
Aglama naçar babam
Kara gün geçer babam hey!
Bir kapiyi kapayan
Gene açar babam
Aglama benim babam hey!
Aglama mazlum babam
Aglama naçar babam
Kara gün geçer babam hey!
Bir kapiyi kapayan
Gene açar babam
Allah büyük babam hey!

Bu adam benim babam
Derdi daglardan büyük
Çaresiz (biçare) , beli bükük hey!
Bir gün olsun gülmemis
Rahat nedir bilmemis Gözyasini silmemis
Bir lokma ekmek için
Kimseye egilmemis
Bu adam benim babam hey!
Benim babam mert adamdi
Mangal gibi yüregi
Yufka gibi kalbi vardi
Hayatim boyunca o'na özendim
Fedakardi
Bir dikili agaci olmadi belki
Ama kendisi
Onuruyla yasayan koskoca bir çinardi
Üstümdeki kol kanat
Sirtimi yasladigim dag gibiydi
Ben babamin ogluyum
Tepeden tirnaga Anadolu'yum... .
Fatih Kisaparmak
Bu şiiri sevmişimdir daha ilk okuyunca. Benim babam içmese de sigara, başında kasketi, omuzunda sekkosu olmasa da. Benim babam da Anadolu idi. Lapa lapa yağan karlarda, araba bulunmasa da, hasta komşusunu alıp arkasına götüren di hastaneye. Hiç de mühimsemeden, bir bardak su vermişcesine tabii olarak. Hastalandı, geçirdiği felçten zor yürüdü ama yüksünmedi hiç. Dünyada bu kadar dert olur diyerek. Ölüm de, yaşlılık ta çok tabii idi nazarında. Yaşın kemale ermesini güzellik değilde saklanacak bir husus gibi düşünenleri, ölümü ağıza alınmaması gereken nahoş bir konu gibi görenleri hiç anlayamadı Kızı ol[/QUOTE]

valla gardas babanindegerini insan baba olunca anliyomus

-->: BİR DEMET ŞİİR
 

[B][I][FONT="Comic Sans MS"][COLOR="Navy"][COLOR="Red"][FONT="Century Gothic"]Siyah Gözlerine Beni De Götür[/FONT][/COLOR]

daha dokunmadan kurudu irem
çöllere bir türlü yağamıyorum
yeni bir koşuşun başlangıcında
biraz deprem sonrası
biraz şehir hülyası
bir kalp yangınından geriye kalan
siyah gözlerine beni de götür
artık bu yerlere sığamıyorum

pembe uçurtmalar yollandığından beri
sarardı tiryaki menekşeleri
sonbaharın tozlu kafeslerinde
sevgi turnaları yakalıyorum
turnalar gidiyor; ben kalıyorum
avareyim, asûdeyim, yorgunum
bilmiyorum neden sana vurgunum
erzurum garında banklar üstünde
uyku tutmuyor karanlıkları
yitik düşlerimi kovalıyorum
gölgeler gidiyor; ben kalıyorum

binbir türlü kokuyorsa yaylalar
siyah gözlerine beni de götür
baharın koynundan koparıp sana
ipek bir mendile sardığım yüreğimle
şehzade gülleri gönderiyorum
umutlar kalıyor; ben gidiyorum

bütün yelkenlileri, deniz fenerlerini
kaptanları sorgulayan
yanından geçen küheylanların
korku tûfanına yakalandığı
siyah gözlerine beni de götür
güneş ülkesinden gelen yiğitler
benzeri olmayan bir dünya kursun
cellat, ayrılığın boynunu vursun

usul usul intizârı çürüten
bu hercai diken, bu çılgın arzu
sürüklüyor imkânsız muştuların
eşiğine gönül vâdilerini
bir ağaçtan düşen yapraklar gibi
düşüyorum tanyerine
ya topla yaralı kırlangıçları
ya da bu vefâsız şarkıyı bitir
özgürlüğe giden tutsaklar gibi
siyah gözlerine beni de götür

SON ŞARKI
ey mona liza’nın kıskandığı el
bu kaçıncı bekleyiş trenlerin ardında
bin pâre olduğum kaçıncı bozgun
bir gün bu esrârlı hikâye biter
erzurum garında banklar üstünde
kalem bana kızgın, kitaplar kızgın
hasret katar katar uzayıp gider
içimde bir figân her düdük sesi
her vagon efkârlı bir uzun hava
göçmen kuşlar hâlâ dönmedi geri
kurumuş, evlerin karanfilleri
ey mona liza’nın kıskandığı el
sihrine bir defa dokunmak için
hep aynı şarkıyı söyleyip durdum
başımı umutsuz taşlara vurdum
vermedin bir siyah fotoğrafını
ya da bir hatıra parmaklarından
beni bir kaygısız neron mu sandın
hangi düşmanımın sözüne kandın
götür, senin olsun bütün ihtişâm
gece mahkûmuna kalır mı akşam

erzurum garından ayrılıyorum
banklar mütereddit bakıyor ardımsıra
abdurrahman gazi yokuşlarında
mecnun’la, kerem’le buluşacagiz
bu çâresiz derdi konuşacagiz
yollar kivrim kivrim, çetin ve uzun
daglar melânkoli, dereler hüzün
takvimleri görmek istemiyorum
karanliga dönmek istemiyorum

ey mona liza’nın kıskandığı el
bu kar yığınları cehennemden mi
bu sokaklar mahşerden mi geliyor
gürcükapı ihtirazı bilmezdi
altın kalpli zambakların
filizlendiği taşmağazalar
ilmek ilmek bileklerine
geçirmezdi nefret urganlarını
nerede dadaşın gür bıyıkları
aziziye neden böyle derbeder
solan renkler kimin, kaldırımlarda
ya bu erzurum erzurum değil
ya ben başkasıyım bu erzurum’da

ey mona liza’nın kıskandığı el
belki de o eski sinemalarda
hâlâ bir çin filmi oynamaktadır
çifteminareler mum ışığında
sonsuzluğa geçit aramaktadır
küskün çinileri yakutiye’nin
yine sessiz sessiz ağlamaktadır
ıssızlığa kurşun sıkan tabyalar
başına karalar bağlamaktadır

abdurrahman gazi yokuşlarında
ne mecnun ve kerem, leyla ve aslı
ne de çin filmlerinden kalan görüntü
alevli bir köpük sadece dünya
erzurum garına, banklar üstüne
dönüyorum çıplak ayaklarımla
yine kuşlar, yine rüzgâr ve yağmur
zavallı gözlerim kırmızı, mahmur
unutuyor sevda resimlerini
ey mona liza'nın kıskandığı el
o eşsiz, ebedî sılâdan mahrum
şarkıları sana bırakıyorum[/COLOR][/FONT][/I][/B]

-->: BİR DEMET ŞİİR
 

[I][B][FONT="Comic Sans MS"][COLOR="Navy"][FONT="Century Gothic"][COLOR="Red"]Öpülürdü Alnımız[/COLOR][/FONT]

Korkmazdık geceden, silah sesinden,
Sular kirlenmezdi avucumuzda
Uçardık göklerin penceresinden
Yıldız ülkesine, mavi sonsuzda

Gönlümüze henüz gelmemişti güz,
Sevgi sürülürdü ekmeğimize,
Neşeyle evcilik oynardık gündüz
Bereket dolardı evlerimize

Ölümü bilmezdik öldürmeyi de
Yaprak dökmemişti umutlarımız
Gözünü kırpardı gece, aydede
Mehtabı süslerdi bulutlarımız

Toprağın gözleri millenmemişti
Babamız oyuncak derdi mermiler...
Denizler tutuşup küllenmemişti
Balıklara arkadaştı gemiler...

Kurşunlanmaz öpülürdü alnımız
Çiçekler sevginin işaretiydi,
Geçip gitti o mutluluk çağımız,
Ruhumuz kederden elbise giydi...[/COLOR][/FONT][/B][/I]

-->: BİR DEMET ŞİİR
 

[B][I][CENTER][FONT="Comic Sans MS"]reis hayırdır sen pek şiir yazmazdın ama :D nerden aklına geldi..[/FONT][/CENTER][/I][/B]