[Etem-Murat]

Bir nurdu onun gördüğü kalbinde
İlk bakışında bile çok şeyler hissettiği.
Üzerinden bir hayli zaman geçti yine de
Yetinmesini bildi hissettiği o çok şeylerle.
“Ne zamana kadar” diye sorarsam içimden;
Ta ki mahşere kadar silemedi içinden.
Bir azalma olmuştu, bunu bilmişti fakat
Bilemedi ne kadar kaybetti o sevgiden.
Sayılmıyordu çünkü bilinmiyordu zarar
Bilinmedi de hesap günü gelip çatana kadar.
Kafası karışıp ta artık aklı almazken
Bir ipucu yakaladı kalbinin derininden
Aklı sıra bir nurdu kalbinde gördüğü şey
Gördüm sanmıştı ama yinede yanılmıştı
“Yanılmadım” diyerek son bir çaba sarf etti
Sarf ettiği son çabayı Hak, katında reddetti
O zaman hatırladı nerde olduğunu o an
Biraz kımıldamaya bile takati kalmamıştı
Alaca karanlıkta saatini aradı.
Kafası karışıp ta artık aklı almazken
“Çok geç” dedi derinden ses son perdeyi kaparken
Perdeler kapanınca ışıklar da sönünce
Yalnız gerçekler vardı o an gördüklerinde
Hani sahneydi ya bu gerçekte neyin nesi
Akıl almaz kulunun sahte bir hikayesi…