ANAYURDUM ÖKSÜZ AĞLAR
Gülü mahzun bülbül terki diyarda,
Ana yurdum öksüz ağlar ay! anam.
Haber yoktur hastalarda, sağlarda,
Ciğerlerim yara bağlar vay! anam.
Rafa kalktı düğün, davul, zurnalar,
Sitem etmiş su vermiyor kurnalar,
Yazılardan göç göç oldu turnalar,
Kara yasta yüce dağlar hey! anam.
Duygularım dağarcıkta basılı,
Kış gelen de bütün yollar kesili,
Öksüzoğlan kar altında küsülü,
Çığlığıyla düşer çığ/lar oy! anam.
Viran oldu taş duvarlı yapılar,
Muhannetlik ta nisanda tipiler,
Kilitlendi eli açık kapılar,
Yele gitti sarı tığ/lar zay anam.
Eyerledi şu zamane fendini,
Deli taylar dağa vurdu kendini,
Tohma çayı yine taştı bendini,
Bir hâl oldu hüzün çağlar ey! anam.
Der ilhami halkı ekmek peşinde,
Şehre gitti kimi derdi döşünde,
Bulamıyor huzur dahi düşünde,
Kuruldu bir kere ağ/lar duy! anam.
|