Abdullah YİĞİT / Hürdoğan Gazetesi
Ligin ortalarına doğru şöyle bir yazı yazmıştım “Sivasspor ligi 2. bitirsede, kimse mutlu olmaz”
İşte pazar akşamı bunu net bir şekilde gördük. Taraftarların kazanılan Gençlerbirliği maçı sonrasındaki tutumu ve tavrı bu mutsuzluğun bir göstergesiydi.
Maç sonunda Teknik Direktör Bülent Uygun’un tribünlere tepkiside son derece haklıydı. Ne olursa olsun, Sivasspor’u buralara kadar getiren futbolcuları ayakta alkışlamamız gerekirdi. Bunu Bursaspor taraftarı yaptı. Üstelikte takımlarının kendi evinde berabere kaldığı bir maç sonrasında. Sezonun son iç saha maçı diyerek, Bursa tribünleri stadı terk etmedi ve takımlarını çağırarak alkışladı..
Dünde kısmen yazmaya çalıştım. Daha maçın başları takım şok bir gol yiyor. Geride en az 70 dakika var ve tribünler susuyor, sonra da homurdanmaya başlıyor.
Sivasspor bir anda skoru 3-1 yapmasına rağmen koskoca staddan adeta çıt çıkmadı, gerçekten bu inanılacak bir olay değil.
Sivasspor her şeye rağmen şu anda şampiyon olma ihtimali bulunun üç takımdan birisi. Hiç temenni etmiyorum ama, ligi 3. dahi bitirmiş olsa alkışlanmayı hak etmiyor mu?
Onun için Bülent hocanın maçtan sonraki taraftar sitemi son derece haklı. Yüz yıllık kulüpler (Ankaragücü, Gençlerbirliği) kümede kaldım diye bayram yaparken, hâlâ şampiyonluk iddiası bulunan ve ligi en kötü ihtimal 3. bitirerek UEFA ligine katılacak olan Sivasspor bunu hak etmiyor. Bu takıma küsüp tepki konulacağına şöyle bir geriye bakıp ”Biz neredeydik, nereye geldik. Bu kadar başarı elde eden takıma biz ne verdik, nasıl destek olduk” diye düşünülmesi lazım. 17 hafta ligi lider götürdükten sonra şampiyon olamamak elbette üzüntü verir. Fakat daha lig bitmedi, az da olsa Sivasspor’un şampiyonluk şansı.
Peki ya, bu bile Sivasspor’u desteklemeye ve bu takımı alkışlamaya yetmez mi?