Gardaş Sen Sivas’ın Neresindensin

[KARAMAN]

Mektup geldi aylar sonra anamdan
“Çok gittin be oğul, gel!” diye yazmış.
“Bir an huzur bulamadım yaramdan,
Dertlerim çağlayan sel, ” diye yazmış.

Bilemezsin seni özledim ne çok
Hasretin sinemi yaralayan ok
Gelirim demiştin hâlâ haber yok
Hiç değilse haber sal, diye yazmış.

Perişan halimi ederim beyan
Yarasın içimde özlem kanayan
Dayanamam, deme sabreyle, dayan!
Anladım, çıkmaz bu yol, diye yazmış.

Geçti ömür bitmez azap, çileyle
İş başa ermedi kinle, hileyle
Kimi günahını sattı kileyle
Kimi de mümin kul, diye yazmış.

Kolay kolay belli etmez rengini
Yüze güler, içten kurar fendini
İnsanoğlu en çok sever kendini
Dikkat et! aldatır, dil diye yazmış.

Unut çocuklukta kurduğun düşü
Alın teri yemeklerin en hoşu
Hayat menziline ermeyen koşu
Ömürse; derilmeyen gül, diye yazmış.

Nasıl olur deme, oluyor işte
Tırnağın kazancı eriyor dişte
Kaybetme kendini olmayan düşte
Ara saadeti, bul diye yazmış.

Kötü işte eğri yolda didinme
Tanı, tutmayanı sırdaş edinme
Çiğ süt emmiş, insana çok güvenme
Dost kim, düşman kim, bil diye yazmış.

Harap vatanda her güzel yerimiz
Ne ölümüz rahat, ne de dirimiz
Vurdumduymazlık hiç çıkmaz kirimiz
Gözlere serpilmiş kül, diye yazmış.

Zengin bilmez fukaranın halinden
Emer can, kanını, gelse elinden
Kendini bunların koru şerrinden
Haklıysa, güçsüzle ol diye yazmış.

Dünya fâni hiç kimseyi kondurmaz
Dert bindiği dalı kırar, ondurmaz
Bedavaya kimse bala bandırmaz
Zehir olmasın ha! bal diye yazmış.

Açgözlünün gözü fakir aşında
Akbaba misali döner başında
Bir karar ver, iyi düşün taşında
Toplama sonradan nal, diye yazmış.

Herkes düşer rızkı için yollara
Kimi satılır it gibi yallara
Kimi de kul olur, âdi kullara
Olanlardan ibret al diye yazmış.

Sözlerim altındır, sakın unutma!
Haksızın elinden ölsen de tutma
Helal kazancına haramı katma
Haram yeme de tek, öl, diye yazmış,.

Olur evin, yurdun inan ki viran
Her yüze güleni sanırsan yâran
Önderin Muhammed, rehberin Kur’an
Bozulama hep öyle kal, diye yazmış.

Bak oğul! Sen…sen ol! doğrudan şaşma
Düz de olsa ağyar yolundan aşma
Meçhulse, menzilin, nâfile koşma
Gülmesin haline el, diye yazmış.

“Kanıma Cemre düştü” Adlı kitabımdan…

www.kadirkaraman.com