Cevap: Gurbetçi Futbolcularımız...
ben futbola gec basladim, yasim 15 olunca münihe yakin heimstetten banliyösünde sv heimstetten takimina katildim.
güzel anilarim var:
bogenhausen isimli bir rakip takim bizim 3 önemli ofans oyuncusunu kapti ve bundan sonra ligde cok zorlanmaya basladik. zaman zaman 11 oyuncu bile bulamiyorduk, ya 12-13 yasindaki cocuklarla oynuyorduk yada 8-9 kisi cikiyorduk mücadelere.
ama cok motiveliydik, herkes bir hatayi telafuz etmek icin at gibi savasirdi. bir gün yine 8 kisiyiz, 2 oyuncu 12 yasinda ve kalecimiz yoktu. ben kaleye gectim. 11-0 kayipettik. 20 yada 30 golde yiyebilirdik, rakip takim bile alkisladi. ben ise hayatimda bu kadar terlemedim. rakipler durmadan golümüze hücum ediyordu... yedigim goller genellikte kornerden veya uzaktan vuruslardi, cünkü boyum 1,72cm ve bu bir kaleci icin cok kücük. ama asil kalecimizde bundan cok uzun degildi, sonucta 15-16 yasindaydik.
baska bir macta ilk yari 1-0 öndeydik, rakibi dagitiyorduk, ama takimimizda yetenekli bir forvet kalmadigi icin bir türlü averaji acamiyorduk...
yinede kesin bir galibiyete bakiyorduk. ikinci yari ise sanki dopin yapmis gibi, sanki önünüze birden bire juventus cikmis gibi bir rakip bizi komple yere gömdü. dogru hatirliyorsam 15-1. biz 3 kirmizi kart, 11 sari kart gördük. gercekten nerdeyse her oyuncumuz kart gördü. bu mac sonrasi ligden düstük en alt lige transfer olduk.
en güzel anim gartenstadt trudering maciydi. takim genellikte hirvat- ve romalilardan kuruluydu ve ligin en savasgan, holigan takimiydi. her macta olay cikaran bir takimdi. kitapta ne pislik varsa, bu takima ait ediliyordu...
yine 9 kisiydik, 10 mac sonrasi 100'e yakin gol yedik, hic iyi durumda degildik.
karsi tarafin antrenörü bizim durumu görüyor, ve sportmenlige örnek bir davranisla oda 9 kisiyle cikiyor maca. aylar sonra ilk kez esit bir sayiyla rakibimizle karsi karsiya gelebiliyorduk. gartenstadt gercekten cok sert oynuyordu, ama bizde agaclarin nasil kesildigini biliyorduk. cok güzel bir rekabet sonrasi 3-2 kayipettik. rakib takim bizi kutladi, biz onlari kutladik ve rakib antrenör bizim antrenöre mac biletleri hediye etti. bedava kontenjan biletleriydi, ama sonucta 1860 münih-köln mücadelesi icin. yani birinci lig. hepimiz gittik maci izledik, rakip takimin oyunculariyla arkadaslik kurduk, hatta kiz arkadaslari ve kardesleriyle bile gelmislerdi. tabi onlarada sevgimizi esirgemedik haha. iyi zamandi vallahi.
bildiginiz gibi suan real madrid'de oynuyorum, sergio ramos'u kestim. duva edin bir sakatligim cikmasin.
|