| 
			
			
			
			 Usta Yiğido 
			
		            
			
				
			
			
			
				 
				Üyelik Tarihi: 03.08.2005 
				
				Yaş: 63 
				
					Mesajlar: 1.608
				  
	Thanks: 2 
	
		
			
				84 Mesajına 167 Kez Teşekkür Edildi.
			
		
	 
				
				 
				     
			 					
		
	 | 
	
	
	
	        
		
			
			
				 
				
			 
			 
			
		
		
		
		 Düş Çiçeği Monolog  
     
  
 
Çıkıp gitme bu kepaze hayatımdan,  
Beni, kimsesizliğimin sindiren çemberi ortasına bırakarak...  
Baykuş gözlerini dikti üzerime katil, biliyorum,  
Canımı alacak, leşimi serecek gitmeni bekliyor,  
Korkuyorum,  
Beni bu kaltak dünyaya, tüm saflığıyla bağlayan sevdamın,  
Acil ölümler türeterek, kendi katliamını gerçekleştirmesine izin verme,  
Gitme.  
 
Yalvarmak diyeceksen olsun, çaresizlik olacaksa kabulüm,  
Gözlerimin kıvrandığı kof manzaralarda,  
Likit akışıyla günleri tarihime gömen saatlerde,  
Kurşun askeri olduğum düşüncelerin, kısır açmazlarında,  
Çağrışımsız müzikleri, boşluktan kurtarmak için,  
Bu fosseptik hayattan çıkmak için ellerimi uzattığımda,  
Tutunabilmek için,  
Kördüğüm olmuş yüreğimi açabilmek umudundan,  
Meyhanelerde “köşe başının meçhul değişmez adamı” olmamam için  
İhtiyacım var sana...  
 
Göz yaşlarımı mitralyöz hızıyla savururken sevdasızlığa  
Ve sesimi, savaş meydanında kalmış,  
yaralı çocukların acılı haykırışlarına benzetmeyi kontrol edemezken,  
bedenime sülük gibi yapışan kimsesizlikten kurtulmak için,  
zamanı doldurmak için değil, zamanı fark etmek için, zamanı anlamak için  
sana ihtiyacım var.  
Çiçeklere su verebilmek; en azından çay tabağında fasulye yetiştirebilmek,  
Bir bebeğin elinden tutabilmek; hatta sadece, bana gülümsemesini görebilmek,  
Bulutlarda umutlu yüzlerin varlığını anlamak,  
onları sevecen bir dedenin sakallarına benzetebilmek  
yağmur sonrası toprağın kokusunu duyumsayabilmek,  
yer yarılınca, “ben girmiyorum içeri” diyebilmek,  
gecenin skinde, kasavetli kabuslardan uyanıp, sana sarılabilmek  
bir gri geleceği, üzerime asfalt çekilmeden, talansız yaşayabilmek  
dinle beni; bir denizi paylaşabilmek için  
ihtiyacım var sana...  
 
bir tek sana tutunuyorum, bırakma, ayrılma hayatımdan  
dışarı girmesin ömrüme, herkesin öldüğü gibi ölmesin,  
zaten cennetlik değilim, tövbesizim, çekmişim buz şarapları,  
sesin; kollarım, ayaklarım, nefesim sesin...  
sevdam, gururumu vuracak, öykümü bitirecek, canımı alacak  
korkuyorum...  
bakışlarım hezeyan, duruşum sefil, bir tek sesim var,  
canhıraş hırıltılarla dünyayı yerinden oynatan...  
duymadan gitme; ihtiyacım var...  
   
Umut Taydaş 
		
	
		
		        
        
		
		
			
				__________________ 
				HER İNSAN öLECEK YAŞTADIR 
YÜKSELMEK İÇİN,ALÇALMAK GEREK
			 
		
		
		        
        
                
	
	 |