hey gidi günler hey
ne günlerdi. yazları güründe sıcaktan bunaldığımız zaman önce bisikletlerle şuğula gider kendimizi soğuk sulara bırakırdık.sonra şalsporun maçının olduğunu öğrendiğimiz zaman hemen güründe şantiye diye nitelendirilen statyuma giderdik
büyük bir heyecanla bağırsakderede beklerdik
rakip takım otobüsünü kim önce görcek diye
takımlar kapalı spor salonundan çıkınca önce bizimkileri alkışlardık sonra rakip takımı yuhalarken bizim mütevazi kaptanımız şaban abi yapmayın beyler onlar bizim misafirimiz diye rakip takıma sahip çıkardı.hakemin ilk düdüğüyle büyük bi coşkuyla şalsporumuzun atakları başlardı.
bende bazı maçlarda kale arkasında durur auta giden topları toplardım,elektronik tabela olmadığı için atılan golleri teneke numaratörlerle yazardım
birgün hiç unutmam bizim 9 numara forvetimiz engin abi maçın henüz ilk yarısı olmasına rağmen rakip takıma 3 gol atmıştı bende engin abi yeter artık daha atma boyum kısa numaratörlere yetişemiyorum dediğimde dur daha yeni başladım dedi ve 2. yarı 2 gol daha attı.7-0 kazandığımız maçın 5 golünü engin abi atmıştı.
o sene şalspor rekor üstüne rekor kırarak yükseliyordu taki sahada hakemi dövüp diskalifiye olana kadar