1985-86 sezonu yani 12 yıl aradan sonra tekrar Adana Demirsporla maçmız vardı. 12. ayın sonları çok soguk bir kış mevsimiydi.
Ben amigo Hikmet ,Abdullah Yigit, Adnan, Mehmet, Ali ve Davulcu Necip çarşıda buluştuk, bir kahvede toplandık maç için konuşuyorduk aramızda karar verilmişti Adana Demirsporun kaldığı Madımak otelinin önünde Demirspor kafilesini rahatsız edecegiz. Dikilitaşta bir kahvenin anahtarını aldım. Soba yanıyordu ama kömür yoktu, tanıdıgım bir yerden 2 teneke kömür temin etttim. Onunla idare edecektik. Ama çok soguk vardı. Kömür bitti, kahvede eski kırık sandalyeler vardı onları bile kırıp yaktık o kadar soguk vardı.
Gece 12 civarları isimlerini yazdıgım arkadaşlarla madımak otelinin önüne geldik.davul zurna ile şamata yapıyorduk. Sesimizi duyan kafiledeki topcular camlara çımış ve bize bakıyorlardı. Uykularını kaçırmıştık soguk oldugu için fazla duramadık tekrar kahveye gidip oturduk sabaha karşı 03:00 de geri madımak oetelin önüne geldik. Davulu bu defa Adnan çalmaya başladı yine bir curcuna yarattık. O yıllar bu tür davranışlar her şehirde görülüyordu hatta tranzon-liverpol maçındada ts taraftarlar yapmıştı.A.demir spor idarecileriyle biraz olsun münakaşa yaptık ve oradan ayrıldık.
Madımak Otelinin ilerinde bir lokantaya gittik, sıcak çorbalarımızı içtik havada aydınlanmaya başlamıştı. Soguga ragmen gezmeye devam ediyorduk.bir de emniyetten bir araba durdu demekki hakkımızda şikayet varmış.memurlar bizi hakkkımızda şikayet var diye Selçuk Karakoluna getirdiler.Görevli memur anons geçiyordu suçluları ve suç aletleriyle birlikte yakaladık.Soruyor karşı taraf telsizde suç aletleri nedir diye;memur gardaşımda bir davul,birde zurna var diyor.Tekrar bir anons daha misafirlere çay ısmarlayın diyordu.Sabah 07:00 a kadar SELÇUK KARAKOLUNDA kaldık.bu arada bir hayli ısınmışmık. Çünkü karakol sıcaktı. Çay içtik dedigim saatte bizi bıraktılar.
Bir minibüs ayarladım,tekrar otelin önüne aynı kafile olarak geldik.Davul zurna çalarak aynı curcuna yı tekrarladık.Oradan ayrılarak şehir turuna başlamıştık.Herkesi uyandırıyorduk zaten davul zurna sesini duyup birde beni gördülermi anlaşılıyorki maçımız var.Herkes akın akın stada dogru gidiyordu.Stada girdigimizde gördükki az sayıda demir spor taraftarı gelmişti.Maç saatine yakın güneş açtı hava ısınıyordu zaten yigidolar rakip taraftarı görmesin daha çoşkulu takımımıza destek veriyordu.çektigimiz eziyetlere ragmen maçıda 2-1 yenerek istedigimiz galibiyeti alarak tüm sivaslı yigidolara hediye ettik.Çektigimiz eziyeti alıgımız bu galibiyetle herşeyi unutturmuş oldu.
Amigo Hikmetin kendi kaleminden anıları I
Cevap: Amigo Hikmetin kendi kaleminden anıları I
Normal
