--->: EsEs DeN SevgilerLeRLe (KIZILCIKLI)
KIRMIZI ŞİMŞEKLER GELİYOR Türkiye liglerinde “Anadolu Yıldızı” olarak ün yapan Eskişehirspor, o görkemli günlerine dönme hazırlığı yapıyor. Bank Asya 1.Ligi’nde çakan şimşek, Türkcell Süper Ligi’ne tüm kent olarak göz kırpıyor...
ŞÖYLE bir 70’li yıllara uzanalım ve Amigo Orhan şefliğindeki o orkestrayı hatırlayalım. Deplasmanlara bile 15-20 bin taraftarıyla baskın yapan “Anadolu Yıldızı” işte o taraftarıyla “Es..Es..Es.. Ki.. Ki.. Ki.. Eski... Eski... Es...” çekerek adeta şimşek gibi çakıp, gök gürültüsü gibi tribünlere ve rakiplerin üzerine çöküyorlardı. Şimdi Eskişehirspor’un futbol karnesine dönüş yapalım... 1965 yılında Akademi Gençlik, İdman Yurdu kulüplerinin birleşmesiyle Aziz Bolel’in önderliğinde kurulan ve adını Türk futbol tarihine yazdıran Kırmızı Şimşekler, 1965-66 sezonunda Türkiye 2. Ligi Beyaz Grup’ta şampiyon olarak Türkiye 1. Ligi’ne bilet almıştı.
Hep kapıdan döndü
BU ligdeki ilk iki yıl, toplanılan 32’şer puanla 8 ve 9’uncu olarak kapatılmış ve stajyerlik devri bitmişti. 1968-69 sezonunda Kırmızı Şimşek daha çok çakmış, 43 puan toplayıp Galatasaray’ın ardından 2’nci olmuştu. 69-70 sezonunda 37 puan elde etmesine rağmen Fenerbahçe’yi geçemiyor yine 2.’likle yetiniyordu. Araya 34 puanlı bir dördüncülük girmiş. 1971-72 sezonunda bu kez 39 puan toplayıp şampiyonluk düşleri görürken Galatasaray’a bu unvanı kaptırmıştı Böylece bir kez daha şampiyonluk kapısından geri dönmüştü Kırmızı Şimşekler...
Gol Sonrası Şeker
BU geri dönüşler bile, Eskişehir taraftarının hızını kesmemişti. Eskişehir’de oynanan maçlarda kırmızı-siyahlıların her golünden sonra sahaya taraftarlarca şeker atılırdı. Ama giderek bu “şekerli günler” geride kalmaya başladı. Araya sığdırılan ligdeki çeşitli sıralamalar sonunda 1981-82 sezonuna gelinmişti. Eskişehirspor 15’inci olarak bitirdiği Türkiye 1. Ligi’nden “düştü” denilenlerin sınıfına girmişti.
Birçok kez geldi Gitti
İKİ sezon Türkiye 2.Ligi’nde uğraş vermiş, 1984-85 sezonunda yeniden alıştığı yere dönmüştü. Bir kere düşmeye alıştın mı, bunun alışkanlık haline geldiği de bir gerçekti. 1988-89 sezonunda 20 takımlı ligde 41 puan toplamasına rağmen 16. olarak yine bir alt kümeye iniverdi. Eskişehirspor’u anlatırken Aydın Begiter’den söz etmeden geçmek elbette olamazdı. 1994-95 sezonu bu efsane yöneticiyle 2.Lig’de şampiyonluk yaşanmış, ama bir sezon sonra 1995-96’da 31 puan toplayıp ve 17’nciliğe düşmesi Kırmızı Şimşek’in çakmasını bir kez daha engellemiş, 2.Lig’in yolunu tutmuştu.
Maliye desteğ yaradı
“DÜŞENİN dostu olmaz” sözü artık Eskişehirspor için de geçerli olmaya başlamıştı. Seyirci küsmüş, yönetici olmaya adaylar arkasını dönmüş ve böylece bu sezona gelinmişti. Eskişehir’den milletvekili olan Maliye Bakanı Unakıtan bu kentin futbol takımına da sahip olma sözüyle kolları sıvıyor ve başta Sergen ve Coşkun olmak üzere bir dolu şöhretin takıma kazandırılmasında öncü oluyor. Kent yeniden bütünleşti. Taraftarlar tribünleri doldurmaya başlamışlardı. Metin Diyadin takımın üzerine ağırlığını koymuştu, futbolcular öz bir Eskişehirli gibi tüm güç ve hırslarını sahaya yansıtıp, şöyle bağırıyorlardı: “Es..Es..Es... Geliyor...” “Kırmızı Şimşek çakmaya hazırlanıyor.” “Bekle bizi Türkcell Süper Ligi...” Ve taraftar hep bir ağızdan haykırıyor: “Es..Es...Es... Ki...Ki...K... Eski...Eski...Es...” Ekliyoruz... “Dikkat! O geri geliyor!..
__________________
[SIGPIC][/SIGPIC]
|
Normal
