Gardaş Sen Sivas’ın Neresindensin

[konartr58]

KIZILIRMAK GÜZELLEMESİ


Kızılırmak benim canımsın canım
Kızıldağ’dan çıkan kanımsın kanım
Nice canları da kattın canına
Sivas yaylasında can Kızılırmak


Kızılırmak aşar dağları aşar
Sığmaz yatağına sel olur taşar
Birçok güzellikler vardır sinende
Sivas tarihinde şan Kızılırmak


Kızılırmak kar suyuyla beslenir
Yaz gelende biraz olsun uslanır
Köprüler yıktın köyler göçürdün
Sivas gibi sen de yan Kızılırmak

Kızılırmak çoktur senin kolların
Uğramaz yâd ele senin yolların
Türkü olup söylenirsin dillerde
Sivas aşığına han Kızılırmak İsmail H.Konar

[EyüphanAydın]

Yiğidolar


Parlasın yıldızın, doğ güneş gibi
Isıt süper ligi, yak sivas spor
Futbol oyna sana hayran kalsınlar
Golleri kaleye, çak sivas spor


Kükre arslan gibi,sesin duyulsun
İnlesin süper lig,stad çınlasın
Öyle baski topa hep sende kalsın
Gollerle hattirik yap sivas spor


Hedef galibiyet ama kardeşçe
Yenilsende destan yaz sivas spor
Futbol üç skorlu spor unutma
Kalplerin lideri ol sivas spor


İbrahim Tamer

[EyüphanAydın]

Her Sey Sende Gizli

yerin seni çektigi kadar agirsin
kanatlarin çirpindigi kadar hafif..
kalbinin attigi kadar canlisin
gözlerinin uzagi gördügü kadar genç...
Sevdiklerin kadar iyisin
nefret ettiklerin kadar kötü..
ne renk olursa olsun kasin gözün
karsindakinin gördügüdür rengin..
yasadiklarini kar sayma:
yasadigin kadar yakinsin sonuna; ne kadar yasarsan
yasa,
sevdigin kadardir ömrün..
gülebildigin kadar mutlusun
üzülme bil ki agladigin kadar güleceksin
sakin bitti sanma her seyi,sevdigin kadar
sevileceksin.
günesin dogusundadir doganin sana verdigi deger
ve karsindakine deger verdigin kadar insansin
bir gün yalan söyleyeceksen eger
birak karsindaki sana güvendigi kadar inansin.
ay isigindadir sevgiliye duyulan hasret
ve sevgiline hasret kaldigin kadar ona yakinsin
unutma yagmurun yagdigi kadar islaksin
günesin seni isittigi kadar sicak.
kendini yalniz hissetigin kadar yalnizsin
ve güçlü hissettigin kadar güçlü.
kendini güzel hissettigin kadar güzelsin.. iste budur
hayat!
iste budur yasamak bunu hatirladigin kadar yasarsin
bunu unuttugunda aldigin her nefes kadar üsürsün
ve karsindakini unuttugun kadar çabuk unutulursun
çiçek sulandigi kadar güzeldir
kuslar ötebildigi kadar sevimli
bebek agladigi kadar bebektir
ve herseyi ögrendigin kadar bilirsin bunu da ögren,
SEVDIGIN KADAR SEVILIRSIN...

Can Yücel

[YigidoGenclik38]

27.11

2008
Söyle Ne???
Şeyda Aydoğdu

Hangi deniz söndürür şimdi,içimdeki ateşi
Birgün doldurur belki biri,kalbimdeki yerini

Hangi oyun güldürür söylesene şimdi beni
Senle oynasam nolur,bence üzmez bu sen

Hangi yağmur sırdaş olur gözyaşlarıma şimdi
Belki boğar denizim seni,birgün beni boğduğu gibi

Hangi üzüntü vardı benimkine bedel olsun
Unut ben,zaten hiç hatırlamadın bırakalım öle kalsın....i

Şeyda Aydoğdu

[YigidoGenclik38]

Aşka inanmayana aşıksanız,siz çakılı mecnunda;o ise en ucuz ciğeri aramaktadır tezgahlarda..dur! diyemezsiniz.durmaya niyeti yoktur.git!diyemezsiniz içinizden gelmez.ne dur ne git.kalırsınız arasında.bir düğüm boğazınızda.bitmeli..zaten hiç başlamadı ki yeter artık bitsin derken...bir an gelir aklınıza..bir an..aklınızı donduran.o anı anımsadınız ya..hani o birlikteyken görürken yüzünü henüz yok olmamışken o an..bir an canlanır gözlerde..o anın yaşandığı anda henüz duman çökmemişti,henüz kar basmamıştı dağlarınızı,henüz deli yağmamıştı yağmurlar üzerinize.ve siz henüz sırılsıklam değildiniz aşkından başka..güzeldi pencereniz o zaman manzaranıza doyulmazdı.umutsuzluk yoktu sözlüğünüzde.ve hep heyecan vardı yeni bir güne.bir istek yaşamaya dair..çığ hazırlanıyordu meğer arkanızdaki en rakımlı tepede.haberiniz yoktu,siz sevmekle meşguldünüz.kördünüz..an'ları kazıyordunuz beyninize.nerden bilecektiniz,o ilk haliyle mutluluk veren anların daha sonra bir "anı" olunca ağlatacağını.hem de yer mekan tanımadan.hem de burnunuzun direğini sızlata sızlata.pervasızca ağlatan bu anılar o anlar mıydı gerçekten.olabilir miydi bu!
Gülücükleriniz en içteniydi o zaman..ama acınız da en harbi o anın üstüne şimdi.nasıl olur?aynı olay değil mi..gülücük&acı=aynı an..nasıl olurdu?akıl almaz geliyor değil mi..bu orantı ne ters bir orantıydı böyle..ve ne şirindi öksürdüğünde ve çok güldüğünde kızaran ve sulanan gözlerin..bir hiçmiş meğer kulağına hiç unutmayasın diye taktığımız küpe..kocaman bir yalan oluveriyor demek bir gün gerçekler.zaman tatlıyı acı yapabiliyor.inandığın en adi bir yalan,güvenin oynak bir kahpeye dönüverebiliyor.5 para etmez ciğerler dikiliyor gözlerinin önüne.ellerini kapatsan yüzüne nafile..gene o!ondan bi şey gene..kahkahada ellerini yüzüne kapatırdı ya hani..düğüm boğazındadır hala..ilk gördüğün an atılmış ve halen çözülememiştir.tek değişmeyende oydu galiba..o düğüm sanki bilmişti her şeyi..ve şimdi minibüs camlarında ağlayan yüzüne bakarken en çok ta o anlıyordu seni.o hep seninleydi.anılar diyordun ahhh anılar!ne tatlıydınız.ve ne acıtıyorsunuz şimdi.ona yaptığın bir şeyi eğer o her gün geçtiğin yolda yapmışsan yanmışsındır her geçişte...eyvah...hem de 1.dereceden..hem de izi kalıcı..geri dönebilmek mümkün olsa en çok o yollardakileri söküp atarsın.çünkü geçmek zorundasın.geçerken ezilmek zorundasın.e her gün yolda ağlayamazsın..gittiğin yerlere de taşıyamazsın.kırk kere kazılsa da yollardadır gene anılar..kırk tane üstüne eklense de yüreğindedir gene anılar..yak buyur burdan, buyur burdan yak..
Biraz geçti gibi olur.açar minibüs şoförü radyoyu. yapmaaaa!...işte ve yine ve ısrarla o şarkılardan biri.o usul usul söylediği..o kuş cıvıltısı uyandıran o zamandaki o melodi,şimdi birer kızgın demirdir kulaklarında..tıksan nafile,hoparlör beyninde..inersin biraz yürüyeyim biraz açılırım dersin..karşıdan bir anne oğul yaklaşır,gülümsersin.ne tatlı dersin..çocuğa bakıp,dağılır bir salise aklın.bağırır anne çocuğuna ismini..duyarsın.oğul duymaz ama anne gene bağırır o ismi..efendim diyesi gelir kalbinin.o isim kalbindeydi ya ne zamandır.oğul gene duymaz,anne gene bağırır umarsızca..adımların koşmaktan öte olur..kaçıp kurtulmak istersin tutsağı olduğun o isimden..durur soluklanırsın önünde durduğun dükkanın adı ilişir gözüne..balyozdur ardı ardına inenler..ama hani ya zevkti o isim bir aralar sana.söylemesi ve de duyması.anmak her an..şimdi zehirdi,zemberekti..değişen neydi.her şey an'da güzeldi..anı'da berbattı. Bir tesellin vardır.her şeye inat..hayata inat..ucuz ciğer hayranına inat..bir tesellin yalnızca.."ben çok güzel sevmiştim" ..ister an olsun ister anı..bir tebessüm yüzünde,bir acı kalbinde aynı anda..an ve anı iki düşman birbirine..yüz güldüren ve burun direği sızlatarak yüreği burkarak ağlatan aynı ama tıpatıp aynı sahne..nasıl olurdu bu ?? ..nasıl..

"okyanus tadında yazılar"


yigido genclik kayseri<<

[YigidoGenclik38]

Ders inkılaptı.Sonuçta tarih kimse sevmez ama derse giren hocamız çok iyiydi.Sadece inkılap degil hayat dersi verirdi.O günde öyle yaptı.Sevinçle girdiği sınıfta yoklamayı alıp defteri
imzaladıktan sonra kitapları kapatın ve konuşalım demişti.Bu söyleyiş ifadesi biraz yabancıydı. Dakikalar geçiyordu konuşmasına daha başlamamıştı
çünkü hepimizin suratını tek tek inceliyordu.Nihayet kelimeler ağzından çıkmaya ve cümlerleri oluşmaya başlamıştı hepimiz pür dikkat onu dinliyorduk.Bir hedef olmazsa başarıda olmaz başarının yarısı hedeftir. Hedeflerinizde sizin gözlerinizdeki ışık gibi ileride ışık saçan güzel bir hedef olmalıdır.Hepinizden tek bir şey istiyorum doktor, öğretmen, polis, asker, mühendis gibi yüksek hedefleriniz olsun ve görevini en iyi şekilde yerine gtirmek için çabalayan insanlar olup imkanları düşük olan sizler gibi ellerinin altında internet olmayan,okuyabilmek için metrelerce karın altından kilometrelerce yol yürüyen, okurken ısınabilmek için sırtlarında okullarına odun taşıyan kardeşlerinize,ülkemize ve dünyaya yararlı birer yetişkin olmanızdır.Bunu bana çok görmeyin.Sizinde bildiğiniz gibi ülkemizde terör pisliği var.Bu terörü yok etmek sizin elinizde.Yoksuzluktan ve çaresizlikten pkklılara inanan yada mecbur kalan ülkemizi bölmeye çalışan bu pisliklere katılan insanlarımıza ancak sizler engel olabilirsiniz.Bunun için hepinizin Doğuda ve Güneydoğuda görev yapmasını istiyorum.orada görev yapınki engel olun buda sizden tek dileğimdir.Zil sesiyle irkilmiştik ilk defa zil çalmasın diye dua ettiğimi hatırlıyorum.Gözlerimin dolduğunu ve ağlamaklı olduğumu hissettiğimde arkadaşlarımda aynı şekildeydi.Tenefüse çıktığımızda konuşmak için hocanın yanına gittiğimizde gülüyordu. Bu sözlerimi dikkate alın dedi.Arkadaşlarımdan biri hocam bu ne hal sürekli gülüyorsunuz hayırdır cennetten müjdecimi geldi dedi. Hepimiz çok kızdık ama hocamız sadece güldü.
Ertesi gün cumartesiydi ablamla beraber o gece halamda kalıcaktık ve öyle yaptık.Sabah saat 10:00 civarlarındaydı telefon sesiyle uyandım.Aldığım haber beni adeta yıkmıştı dün bize hayat dersi veren yanımızda olan iyi akşamlar pazartesi görüşmez üzere dediğimiz hocamız artık hayatta yoktu.ilk başlarda şaka olarak algılamıştım arkadaşımı fakat gerçekti.Yıkılmıştım.olmazdı böyle bişey olamazdı ama olmuştu yaşlar gözümden damla damla akıyordu sol tarafımda bişey bir kez daha alev alev oldu.Gözyaşlarım durmadan akıyordu neden nasıl oldu peki, dediğimde arkadaşımında ağlamaklı bir sesle cevap verdi kalp krizi dedi.Daha 25 yaşında nasıl olur dediğimde arkadaşım meğer gizli kalp varmış futbol oynarken ölmüş dedi.Demekki ecel onu futbol oynarken bulmuştu.Pazartesi günü bütün okul ağlıyordu sadece ağlıyordu kimsede ses çıkmıyordu.Ama pazartesi günü öğrendiğimizde o hafta girdiği bütün sınıflarda bize yaptığı gibi benzer bir konuşma yapmıştı.Son konuşması olduğunu ölüceğini biliyordu adeta.Mekanın cennet olsun hocam emanet ettiğin herşeyin sahibiyiz.Yaptığın konuşma dün gibi aklımızda seni asla unutmayacağız.
(Tamamen gerçektir.Sizinle paylaşmak istedim.)

[YigidoGenclik38]

bir pencere var ay ısığında nöbette
sayfalar dizilmiş gecede saf saf
bir daha görmek isterim elbette
okumak isterim geceyi harf harf

düşlerin aynası masallar sokağı
kandırıyor mısralar aldatıyor beni
düşlerin ülkesi kapıda tokmağı
sarıyor havası gül kokulu teni

hayallerde tepeler gömülmüş beyne
çıkmaz sokalarda acı kokulu yağ
rüzgarın kavalından inleyen nağme
bir rahmet gibi üstüme,boşalda yağ

sonra gecede bir kabus matinesi
lambalar gecede nöbet bekler
bu rüyada beynim bir düş makinesi
iki ilerlerken birde geri tekler

[YigidoGenclik38]

Aykut Hakan isminde bir genç. Henüz Lise üçüncü sınıfa gidiyordu. Çok harika arkadaşları vardı ve aralarında asla büyük olaylar patlak vermezdi.

Aykut aşkla ve aşık olanlarla dalga geçerdi; muzipti. Ama genel olarak iyi bir çocuktu. Sevildiğinden olmalı ki istemediği halde sınıf başkanı oldu. Belkide hayatını değiştirdi bu durum.

Henüz okullar yeni açılmıştı ikinci haftaydı. Müdür yardımcısı bütün sınıf başkanlarını yanına çağırmıştı. Toplantı yapacaktı başkanlarla. Aykut'ta gitti. Arkadaşı Sami'nin yanına geçti ve tüm başkanların gelmesini beklediler. En son içeriye bir başkan girdi ki. İşte o anda Aykut tamamen hayattan koptu. Sami yi şöyle bir dürttü, sonra vazgeçti birşey söylemek istemedi. Son giren başkan bir kız dı. Henüz liseye yeni başlamış bir kız. Sarışın mavi gözleri olan hoş bir kız. Aykut ilk gördüğünde aşık olmuştu ona, bu yüzden Sami ye söylemek istedi ama sonra dalga geçer diye vazgeçti.

Aykut değişmeye başlamıştı. Bir gün öğrenmek istedi o başkanın kim olduğunu. Bir arkadaşına sordu. 'dokuzuncu sınıflardan bir kız sarışın mavi gözlü tanıyormusun' dedi arkadaşı Öznur'a. Öznur döndü ve 'şu başkan olanımı evet tanıyorum, ismi Nurdan Zeynep' dedi. 'ne oldu hoşunamı gitti,
pek iyi duymadık biz onu, erkeklerle pek içli dışlıymış' diye ekledi. Aykut sustu.

Aradan pek zaman geçmemişti. En yakın arkadaşı Okan'a bahsetti bu durumdan Okan da haylazlığından bütün erkeklere haber verdi ve tam dokuz arkadaşı gidip Nurdan'a arkadaşımız senden hoşlanıyor dediler. Aykut birazda başarılı bir öğrenciydi. Hemen okuldaki tablodan resmini gösterdiler. 'işte bu' dediler. Nurdan umursamadı. Aykut çok kızdı bu duruma ' neden böyle bir şey yaptınız ' dedi. Üzgündü...

Birgün bir derste içinden birşeyler geçmeye başladı. Çünkü Nurdan'ı çok sık görmeye başlamıştı. Müdür yardımcıları toplantı yaptığında karşılaşıyordu. Artık tamamen aşık olmuştu. Bir ders önünde duran kağıda şöyle bir baktı ve ucu tam açılmamış kalemiyle ufak bir şiir yazdı. Çok hoşuna gitti. Yazmaya devam etti, bir haftada tam yüz otuz beş kıta şiir yazdı. Engellenemez duyguları olduğunu herkes anlamıştı. Aşkla dalga geçen Aykut resmen aşık olmuştu. Yaptıklarını buluyordu. Artık Onunla dalga geçiyorlardı.

AŞKINI İLAN ETMEYE BAŞLADI...

Aykut artık dayanamıyordu. Nurdan'ı yanında görmek istiyordu. Tüm sınıfa söyledi bu durumu ve şiirlerin hepsini arkadaşlarına okuttu. Biraz rahatlamıştı sanki ama bilmediği durumlar vardı. Bir başka sınıfdan arkadaşı Nurdan'la çıkmaya başlamıştı.

Sınıf arkdaşlarında Nezibe onu tanıdığını söyledi istersen senin için konuşabilirim dedi. Aykut çok sevinmişti. Konuşmasını istedi Nezibe' den. Nezibe konuştu ve Aykuta sevineceği bir haber getirdi. Nurdan Aykutla konuşmak istiyordu. Aykut çok mutlu oldu...

İLK DAKİKALAR....

Kantinde buluştular. Aykut hep gözlerine baktı Nurdan'ın. Titriyordu, ve ilk sözü ' sana aşığım Nurdan' oldu. Nurdan da şaşırdı sanırım beklemiyordu böyle bir sözü. Hiç tanımadığı birisi ona direk sana aşığım demişti. Gerçekden ilginçdi. Sonra tanıştılar. En son olarak Aykut onunla sevgili olmak istediğini söyledi ve cevabı direkt aldı. 'bir hafta kendimize süre verelim birbirimizi tanıyalım, daha sonra karar verelim' dedi Nurdan. Aykut kantinden çıktı. Yanına en iyi arkadaşlarından Hale geldi.
'ne oldu ne konuştunuz?' dedi. Aykutun cevabı netti 'gözleri çok güzeldi Hale' dedi Halede şaşırdı Aykut kendini kaybetmişti. Mutluydu. Aradan bir hafta geçti güzel sayılabilecek bir hafta. Aykut aşkla ilgili söylenebilecek ne kadar cümle varsa söylemişti Nurdan'a. Fakat etkileyememiş olmalı. Çünkü Nurdan arkadaş kalmak istedi. Aykut yıkıldı. Arkadaşları bir kez defa dalga geçti bu durumla.

BİR KAÇ HAFTA SONRA

Aradan geçen zaman Aykut'un sevgisini dahada ateşledi. Seviyordu. Bunu gören Nurdan, Aykut üzülmesin diye ona, çıkma teklifini kabul ettiğini söyledi. Bu defada Aykut 'biliyorum bu defada ilki gibi olucak ben bu yüzden seninle çıkmak istemiyorum dediğinde' Nurdan pekde umursamadı. 'o zaman arkadaş olalım' dedi. Ne olsa umurunda değildi zaten. Aykut istemedi.
Aşkla bağlandığı biri ile arkadaş olamazdı.

Nurdan Aykut'un bir arkadaşı ile çıkıyordu. Aykut her gün bahçede onları yanyana görünce içi sızlıyor, canı yanıyordu. Tenefüslerde Aykut ve arkadaşları basket oynuyorlardı, ama Aykut sürekli gözlerini Nurdan'a çeviriyordu.

Aradan aylar geçti bir hafta sonu Aykut internet kafeye gitti. Belki Nurdan denk gelirde bir kez daha şansımı denerim ümidiyle. Nurdan ile Aykut için konuşan arkadaşı o gün sohbet programında idi. Hal hatır sordular. Nezibe kamerayı açarsa ona burda kimin olduğunu göstereceğini söyledi. Ayku ümitlendi ve hemen kamerayı açtı fakat; Nezibe dalga geçiyordu Aykutla ona maydonoz gösterdi, oysa Aykut Nurdan'ın orda olduğunu sanmıştı. Nezibe özür diledi ve yarım saat sonra Nurdan'ı sohbete çağıracağını söyledi. Tam yarım saat sonra Nurdan geldi. Aykut sanal sohbette, sadece Nezibe'ye teşekkür ediyordu başka konuşmadı. Sonra Nezibe çıkacağını söylediği anda Aykut içinden geçenleri, yazıverdi. Pazartesi günü için Nezibenin istediklerini alma sözü verdi.

Pazartesi günü okulda Aykut sözünde durdu ve Nezibe'nin istediği abur cuburu aldı. Nurdan'ın da şekerden hoşlandığını biliyordu, onada şeker vermek istedi ama şeker bu ne kadar değeri olabilirki dedi, hem bir kıza şeker nasıl verilirdi? Ne diyecekti? Al bu şeker senin! Komik duruma düşerdi. Ama sevdiği için yaptı ve şekeri Nurdan'a verdi. Nurdan da ona bir mektup verdi o anda. Kimseye göstermemesini söyledi. Aykut çıktı okulun lavabosunda okudu mektubu.

NURDAN'IN MEKTUBU

Aykut

Ben nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum ama galiba senden hoşlanmaya başladım. Önceki çıktığımıda sevmemiştim zaten, zorla çıktım onunla arkadaşlarım çok istedi.

Sana bunları neden yazdığımı bilmiyorum ama galiba kalbimin sesini dinliyorum
Bundan sonra istersen mektubla cevap ver istersen yüzüme söyle...
Ama aradan biraz zaman geçsin arkadaşın hala çıkmak istiyor.

NURDAN

Bu mektuba karşılık Aykut içinden geçenleri yazdı. O mektubdan bahsetmeye gerek yok aşk mektubu her aşık bilir zaten. Ama önemli bir şey vardı mektupda. Şöyle demiş Aykut

'Benim için dünyanın en değerli parçasısın seni ucuz bir oyuncak yerine koyanların yanına gitme...'

Aykut dayanamadı. Perşembe günü onunla konuştu. ' Ben fazla söylenecek söz bulmuyorum benimle çıkarmısın' dediği anda 'Evet' i duydu. Artık sevgili olmuşlardı. Cuma günü Aykut'un doğum günüydü.

28 MART CUMA

Aykut ile Nurdan bahçede oturmuş konuşurlarken iki arkadaşı geldi ve Okan ile Birkan'ın içeride kavga ettiklerini söyledi. Aykut içeri yönelirken Okan'ı gördü ve inanmasada bir sürprizin onu beklediğini anladı. Sınıfın kapısını açtı ve 'iyiki doğdun Aykut' seslerini duydu. Mutluydu. Bu partiyi kim yapmıştı? Merak etti ve öğrendi. Partiyi Nurdan yapmıştı. Aykut'un hayatının en güzel günüydü. Aykut çekingendi Nurdan'ı kırmakdan korkuyordu. Pastayı keserken beraber kesmelerini istedi arkadaşları ve Aykut sadece Nurdan'ın eline dokunarak kesti pastayı. Bir kaçda fotoğraf çekindiler ama Aykut çekingendi ve sadece elini Nurdan'ın omzuna koymuştu. Korkuyordu Nurdan'ı kırmakdan.

PİKNİK

23 Nisan Çarşamba günü piknik kararı almıştı Aykut ve arkadaşları. Aykut Nurdan'ı da davet etti. İlk defa dışarıya çıkıcaklardı. Aykut Nurdan'a tabiri caizse sınırlı sayıda sarılmıştı. Öpmemişti hiç ve elini belkide ilk defa tutmuştu. Piknik günü ise Nurdan gelir gelmez sarıldı ona elini o gün hiç bırakmadı öptü ama Nurdan onu hiç öpmedi. Aykut çok seviyordu. Kıyamıyordu üzülür diye düşünüyordu öpüşmek istiyordu belkide ama denemedi bile. Mutluydu Aykut bütün gün yanında sevdiği kız vardı.

Sonraki hafta cuma günü Aykut, Nurdan'ı otobüs durağında bekledi. Okula gidiyorlardı. Aykut Nurdan'ın elinden tutmak istedi. Nurdan elini kaçırdı. Bir de eskilerden bir örnek verince Aykut çok sinirlendi. O gün moralsizdi. Öznur'dan Nurdan'ın ağzını aratmasını ve laf almasını istedi. Öznur'un kuzeni Ezgi ile Nurdan aynı sınıftaydılar. Ezgi Nurdan'ın Aykut'u sevmediğini ayrılmayı düşündüğünü söyleyince, Aykut için dünya yıkıldı. Aykut bu durumda gururua yenildi ve üçüncü tenefüsde ayrılmak istediğini söyledi. Nurdan'ın gözlerine bakmadı konuşurken,çünkü baksa ayrılamazdı kopamazdı. Ayrılırken' sen geçmişinde yaşa ben hayatımı yaşamaya devam edeyim dedi' Nurdan ayrılmak istememişti ama gururu elvermedi ikisininde bazı şeyleri söylemeye. Bir tenefüs sonra Nurdan'ın ona sevgisi söyleyeceği gibi dedikodular arttı. Fakat Aykut inanmadı. Sonraki gün ise Nurdan eski sevgilisiyle aynı ortamda bulundu. Pazartesi yanına koştu eski sevgilisinin Aykut gördü.

Unutmaya çalıştı yapamadı. Aradan tam dört ay geçti başaramadı. Okullar yeniden açıldığında Aykut'un her zamankinden daha fazla ihtiyacı vardı Nurdan'a. Çünkü hem okula hem staja hemde öss ye hazırlık için dersaneye gidiyordu. Nurdan'la konuştu. Ama olmadı, arkadaş oldular. Tekrar eski sevgilisiyle çıkmaya başladı. Oysa o çocuk onu onlarca defa aldatmıştı. Aykut'un haberi yoktu, seve seve arkadaşlık etmeye çalışırken öğrendi ve o gün ayrılmışlardı Nurdan ile o çocuk. Aykut bunları duyduğunda şok olmuştu yeniden. Ama alışmıştı. İçinden Nurdan'a küfürler etmek geçiyordu. Ama Nurdan ile konuştuğunda gözlerine baktığında ve Nurdan bu durumu inkar ettiğinde birşey söyleyemedi. Seviyordu. Bir kaç hafta sonra Aykut bu defa son kez deniyeceğini söyledi Okan'a ve okul çıkışında konuştu Nurdan'la.

11 KASIM 2008

Nurdan ondan özür diledi. İlk defa bir erkekden özür dilediğini söyledi. Titriyordu sanki Nurdan. Aykut ona tüm gerçekleri söyledi. Hayatının ilkiydi Nurdan. Tekrar sevgili olmak istediğini söyledi ve Nurdan öyleyse olalım dedi. Ama benim arkadaşlarıma ben daha sonra söyleyeceğim dedi. Aykut için buda süphe uyandırı oldu. O gün bu gündür görüşmediler. Hala çıkıyorlar. Ama Aykut'un değişik şeylere yöneldiğinin farkındayım. İçi yana yana...

Devamı Yaşandıkça gelicek....

okuyunnnn...sivaslı ömerrr

[YigidoGenclik38]

Fakir.
Anıl Bekmezci

Onca yakarışından sonra dünyaya gelmişti. En başından biliyordu hayata acıyla,kırık bir dala tutunarak devam edeceğini.. Öyle de oldu. Fakirlik içerisinde bir aile, en kötüsünden bir babası vardı. Ölümü yaşarken tatmak buna denir ya. Uçan kuşa borcu olan bir aile ferdi,hemde temiz kalpli.. Fakat acı çekiyor her nefes alışında. Bu küçüğün günahı nedir.. Ne ile sınanıyor böyle. Onca yoksulluk fakirlik içerisinde büyüyen bu ferd bir hayat felsefesiydi.. Kim bilir ondan kötü nice iyi çocuklar dünyaya gelmişti. Ama hiçbiri devletinin verdiği onca sorun karşısında asker olmak istememişti. O hiçbirşeyden habersiz değildi. Herşeyi biliyordu fakat yansıtmıyordu ailesine. Onca zorluğa rağmen nasıl bu kadar rahat olabilirdi ki?..Büyüyene kadar aklının ermediğine inanmışlardı, ama artık 15 yaşındaydı. Nasıl değişmezdi fikirleri?. Merak edip sorduklarında aldıkları tek cevap "Allahın rahmeti üzerimde oldukca ben hep aç kalsamda tok hissederim, ki Allah kimseyi merhametinden eksik etmez" olmuştu.Büyüdükce fikirleri sabit kalmış, tutunduğu kırık dalı kendi eliyle sağlamlaştırmıştı, çünkü o gerçek bir sevgiye inanıyordu.Ailesine bakacak yaşa geldiğinde hem okuyup hem ailesine bakmıştı.
Herkes yıkılsa da bir o ayakta kalacaktı
Çünkü inandığı şey maddiyat değil maneviyattı ve gerçek bir aşk ile bağlıydı.

[cücü baba]

KAHRAMANLIK

Kahramanlık ne yalnız bir yükseliş demektir,
Ne de yıldızlar gibi parlayıp sönmektir.
Ölmezliği düşünmek boşuna bir emektir;
Kahramanlık; saldırıp bir daha dönmemektir.

Sızlasa da gönüller düşenlerin yasından
Koşar adım gitmeli onların arkasından.
Kahramanlık; içerek acı ölüm tasından
İleriye atılmak ve sonra dönmemektir.

Yırtıcılar az yaşar... Uzun sürmez doğanlık...
Her ışığın ardında gizlidir bir karanlık.
Adsız sansız olsa da, en büyük kahramanlık;
Göz kırpmadan saldırıp bir daha dönmemektir.

Kahramanlık ne yalnız bir yükseliş demektir,
Ne de yıldızlar gibi parlayıp sönmektir.
Bunun için ölüme bir atılış gerekir.
Atıldıktan sonra bir daha dönmemektir...

Hüseyin Nihal ATSIZ