| Usta Yiğido 
				 
				Üyelik Tarihi: 03.08.2005 Yaş: 63 
					Mesajlar: 1.608
				 Thanks: 2 
		
			
				84 Mesajına 167 Kez Teşekkür Edildi.
			
		
	      | 
				  
  Düş Çiçeği Monolog 
 
 
 Çıkıp gitme bu kepaze hayatımdan,
 Beni, kimsesizliğimin sindiren çemberi ortasına bırakarak...
 Baykuş gözlerini dikti üzerime katil, biliyorum,
 Canımı alacak, leşimi serecek gitmeni bekliyor,
 Korkuyorum,
 Beni bu kaltak dünyaya, tüm saflığıyla bağlayan sevdamın,
 Acil ölümler türeterek, kendi katliamını gerçekleştirmesine izin verme,
 Gitme.
 
 Yalvarmak diyeceksen olsun, çaresizlik olacaksa kabulüm,
 Gözlerimin kıvrandığı kof manzaralarda,
 Likit akışıyla günleri tarihime gömen saatlerde,
 Kurşun askeri olduğum düşüncelerin, kısır açmazlarında,
 Çağrışımsız müzikleri, boşluktan kurtarmak için,
 Bu fosseptik hayattan çıkmak için ellerimi uzattığımda,
 Tutunabilmek için,
 Kördüğüm olmuş yüreğimi açabilmek umudundan,
 Meyhanelerde “köşe başının meçhul değişmez adamı” olmamam için
 İhtiyacım var sana...
 
 Göz yaşlarımı mitralyöz hızıyla savururken sevdasızlığa
 Ve sesimi, savaş meydanında kalmış,
 yaralı çocukların acılı haykırışlarına benzetmeyi kontrol edemezken,
 bedenime sülük gibi yapışan kimsesizlikten kurtulmak için,
 zamanı doldurmak için değil, zamanı fark etmek için, zamanı anlamak için
 sana ihtiyacım var.
 Çiçeklere su verebilmek; en azından çay tabağında fasulye yetiştirebilmek,
 Bir bebeğin elinden tutabilmek; hatta sadece, bana gülümsemesini görebilmek,
 Bulutlarda umutlu yüzlerin varlığını anlamak,
 onları sevecen bir dedenin sakallarına benzetebilmek
 yağmur sonrası toprağın kokusunu duyumsayabilmek,
 yer yarılınca, “ben girmiyorum içeri” diyebilmek,
 gecenin skinde, kasavetli kabuslardan uyanıp, sana sarılabilmek
 bir gri geleceği, üzerime asfalt çekilmeden, talansız yaşayabilmek
 dinle beni; bir denizi paylaşabilmek için
 ihtiyacım var sana...
 
 bir tek sana tutunuyorum, bırakma, ayrılma hayatımdan
 dışarı girmesin ömrüme, herkesin öldüğü gibi ölmesin,
 zaten cennetlik değilim, tövbesizim, çekmişim buz şarapları,
 sesin; kollarım, ayaklarım, nefesim sesin...
 sevdam, gururumu vuracak, öykümü bitirecek, canımı alacak
 korkuyorum...
 bakışlarım hezeyan, duruşum sefil, bir tek sesim var,
 canhıraş hırıltılarla dünyayı yerinden oynatan...
 duymadan gitme; ihtiyacım var...
 
 Umut Taydaş
 
				__________________HER İNSAN öLECEK YAŞTADIR
 YÜKSELMEK İÇİN,ALÇALMAK GEREK
 |